Ostatnie podsumowanie inwestycji przed wyborami! Tym razem zmieniamy formułę na stałe. Od tego odcinka będzie to podsumowanie inwestycji z Ursusa i okolic, nie tylko z Szamot. Aktualności będą podzielone na poszczególne osiedla dzielnicy.
Rozchorowałem się na prawie ostatniej prostej kampanii. Na szczęście zaraz Wielkanoc, więc czas żeby odpocząć i wyzdrowieć. Ale zanim to zrobię, chciałem jeszcze napisać jeden krótki felieton – o mocy i niemocy dzielnicowych radnych oraz władz dzielnicy w ogóle.
Niedasie chorobą samorządu
W kampanii czytam wiele wypowiedzi (zazwyczaj pochodzących od konkurencji albo jej zwolenników) wskazujących na to, że radni dzielnicy w zasadzie nic nie mogą i ustrój Warszawy nie pozwala na zrobienie praktycznie niczego. Zarząd Dzielnicy może tylko uśmiechać się i wręczać dzieciom nagrody na akademiach, a radni za karę muszą siedzieć w urzędzie, głosować i pobierać diety. Ale tak naprawdę nic nie mogą, bo każda decyzja podejmowana jest wyżej.
Formalnie dzielnica Warszawy to jednostka pomocnicza, owszem. Ma pewną autonomię, ale w większości polega na wsparciu miasta stołecznego Warszawy. Do tego poza jej kompetencjami leży m.in. działka Zarządu Dróg Miejskich czy Zarządu Transportu Miejskiego. Nie mówiąc o takich jednostkach jak PKP PLK, które w ogóle są poza jej kompetencjami.
Krótko mówiąc, nie da się nic zrobić, pora przegłosować jakąś uchwałę i pora na CSa.
“Bezradność” to bujda na resorach
Tyle, że to nieprawda.
Jeżeli ktoś uważa, że radni i zarząd dzielnicy nie mają żadnego wpływu na decyzje miejskich urzędników, wystarczy rzucić okiem na ulicę Puławską, której przebudowa jest blokowana od lat przez zarząd dzielnicy. Albo na al. Waszyngtona, gdzie torowisko niedługo znajdzie się w stanie śmierci technicznej, bo grupa radnych nie pozwala ZDM na zmianę przekroju ulicy.
Albo na ul. Obozową, gdzie zmiany na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego zostały zablokowane przez grupę radnych z niejakim Kamilem G. na czele (co ciekawe, wszystkie te protesty zostały zainicjowane przez radnych KO, wbrew prezydentowi Trzaskowskiemu).
Warto też wspomnieć o praskich bezpartyjnych samorządowcach, którzy swoimi protestami i sabotażem zmusili ratusz do ustępstw ws. ośrodka Re-start – i ostatecznie włos im z głowy nie spadł, choć poszli z Trzaskowskim na ostre zwarcie i zmienili koalicjanta z PO na PiS. Ich działania oceniam jednoznacznie negatywnie, ale nie można im odmówić skuteczności.
Nie tylko blokowanie
Ale ta sprawczość nie ogranicza się tylko do blokowania. Można sądzić co się chce o Jarosławie Dąbrowskim (przewodniczący Rady Dzielnicy Bemowo, wcześniej burmistrz tej dzielnicy, otoczony dość złą sławą nawet w swojej macierzystej partii), ale gdy trzeba było wykorzystać lewar i zmusić miasto do budowy ostatniego odcinka ulicy Lazurowej, to to zrobił. Oczywiście oficjalne przyczyny były zupełnie inne, ale tajemnicą poliszynela jest, że samorządowiec po prostu zagroził rozbiciem dzielnicowej koalicji, jeżeli nie znajdą się pieniądze na budowę. No i się znalazły.
Radni Bemowa i Woli mają też sukcesy jeżeli chodzi o inny aspekt, który jest wyjęty z ich kompetencji – mianowicie transport publiczny. Dzięki ich uporowi i protestom w tych dzielnicach cięcia rozkładów po otwarciu nowych stacji metra były mniejsze, niż gdzie indziej.
Warto wspomnieć również o masie dobrej roboty robionej przez burmistrza Pietruczuka i Razem dla Bielan – tam problemem nie jest nawet wydawanie publicznych pieniędzy na wspieranie wspólnot w walce z betonozą, zazielenieniem podwórek itd. U nas najpewniej odpowiedzią byłoby „teren nie jest własnością m. st. Warszawy” i cyk, sprawa załatwiona.
Lenistwo jest wygodne
I tutaj dochodzimy – moim zdaniem – do sedna problemu.
Jakiś czas temu miałem okazję dyskutować z reprezentującym jedno z ugrupowań rządzących prawnikiem – sądząc po zdjęciu w tle specjalizującym się w encyklikach św. Jana Pawła II. Oprócz obrażania mnie perorował on o tym, że jeżeli chcę protestować, informować i nagłaśniać to nie nadaję się na radnego, a on coś o tym wie, bo kiedyś radnym był. Nawiasem mówiąc, był zaciekłym przeciwnikiem Rad Osiedli – zapewne dlatego, że podważałyby toksyczne status quo, którego jest reprezentantem.
Zrobiłem szybką kwerendę jego dokonań jako radnego – nie znalazłem żadnych. Także zakładam, że był typowym semaforem, wpadał co miesiąc na sesję, podnosił rękę i kasował 2000 zł. To układ, który wielu z pewnością bardzo pasuje.
Nie dziwne więc, że podkreślał, że polityki nie robi się przez media. Tyle, że to kompletna bzdura świadcząca o tym, że nie ma zielonego pojęcia ani o polityce, ani o mediach.
“Zarządzanie przez gównoburzę” jako stołeczny standard
Politykę robi się przez media, przez protesty, przez naciski. Przez zawiązywanie znajomości, wchodzenie oknem gdy zamykają przed tobą drzwi, staraniem się i wychodzeniem niejako poza swoje ramy kompetencyjne. To, że PKP jest poza dzielnicą nie znaczy, że nie można tam pójść. To, że ZDM jest poza dzielnicą nie znaczy, że nie można z nimi rozmawiać.
Kilka lat temu jako grupa aktywistów (Porozumienie dla Pragi przy wsparciu Miasto Jest Nasze i Stowarzyszenia Wiatrak) – bez stanowisk, bez głosów, bez formalnego wsparcia żadnego z ugrupowań – doprowadziliśmy do wznowienia rozmów o budowie tunelu za Dworcem Wschodnim i ostatecznie do podpisania porozumienia miasta z PKP w sprawie jego budowy. Dowody na indolencję miejskich urzędników wyciągnęła nam posłanka Magdalena Biejat w trybie interwencji poselskiej.
Puściliśmy je w eter, zrobiliśmy konferencję prasową, rykoszetem doprowadziliśmy do zwolnienia z ratusza jednego z wiceprezydentów za jego zaniedbania związane z tą sprawą.
Jako mieszkańcy. Nie radni, nie burmistrzowie.
Czego boją się leniwi radni?
Dlatego gdy ktoś mi pisze, że radny nic nie może, to ogarnia mnie pusty śmiech. Może, tylko musi czasem się postawić, zrobić coś niestandardowego, powiedzieć o tym, że rządzona przez jego kolegów dzielnica nie jest idealna.
Trudno to zrobić, jeżeli twoja kariera opiera się o dzielnicę i jeżeli boisz się konsekwencji takiego działania.
Ale JEDYNYM sposobem, żeby dokonać zmian na lepsze jest przyznanie, że problem istnieje. Jeżeli władze dzielnicy planują ciągle malować ściany na różowo i udawać, że wszystko jest super, to nic nigdy się nie zmieni. Samorząd to struktura hierarchiczna. Jeżeli do Rady Warszawy i Prezydenta nie dojdą informacje o tym, że czegoś brakuje, to nie podejmą decyzji, żeby przekazać na to pieniądze.
Dlatego Białołęka, która głośno o swoich problemach mówi, regularnie dostaje atencję zarówno w ratuszu jak i w mediach, a Ursus, który udaje, że wszystko jest git – nie.
No i to właśnie trzeba zmienić. Zresztą, są pierwsze jaskółki zmian. Posag 7 Panien nie jest już nazwą całkowicie z kosmosu w świadomości mieszkańców Warszawy, już zaczynają kojarzyć to miejsce i jego problemy. To przekłada się na większe zainteresowanie mediów, a samorządowcy nie lubią, jak media piszą o problemach – i potrafią przez to działać szybciej i efektywniej. Tak po prostu jest i ktokolwiek temu zaprzecza, nie ma pojęcia o tym jak działa Warszawa.
Wesołych Świąt!
Tyle z mojej strony. Teraz czas na kilka dni odpoczynku przed ostatnimi czterema dniami kampanii. Życzę Wam Wesołych Świąt Wielkiej Nocy. Nieważne, czy wierzycie czy nie, czy to dla Was pora na kościół czy relaks – świętujcie wedle uznania i wybaczcie, że jeszcze do piątego kwietnia będą dominować u mnie tematy wyborcze. Już zaraz koniec i wracamy do normalnego rozkładu jazdy
Cześć! Nazywam się Krzysztof Daukszewicz, pewnie znasz mnie z działalności na Szamotach. Zabiegam o Twój głos w wyborach do Rady Dzielnicy Ursus 7 kwietnia 2024 roku. Startuję z miejsca 1 w okręgu wyborczym numer 2 obejmującym Gołąbki i Szamoty.
Startuję z ramienia KW Bezpieczny i Zielony Ursus, ponadpartyjnego komitetu lokalnego łączącego ludzi, którym zależy na naszej dzielnicy.
Co już zrobiłem?
- Nowe przejścia dla pieszych w okolicy Dyrekcyjnej, Quo Vadis i Hennela – rozpatrzona pozytywnie, niektóre przejścia wytyczono, część nadal jest w realizacji.
- Zmiany w organizacji ruchu na Gierdziejewskiego – petycja rozpatrzona pozytywnie, sporządzono projekt organizacji ruchu, wysepki przy przejściach dla pieszych czekają na realizację.
- Tymczasowe przejście piesze przez ul. Herbu Oksza do PKP Ursus – mimo komentarzy władz, że nikt się na to nie zgodzi po ponad roku starań deweloper umożliwił przejście po betonowych płytach.
- Połączenie dwóch części ulicy Herbu Oksza – po ponad roku przypominania o problemie Urząd Dzielnicy porozumiał się z deweloperem w sprawie sfinansowania brakującego fragmentu. Obecnie trwa procedowanie projektu.
- Sprzątanie ulic na Szamotach – po mojej interwencji zaczęło się sprzątanie ulic przez deweloperów, choć jego zakres nadal nie jest wystarczający. Działam dalej.
- Zmiany w komunikacji autobusowej – po zorganizowanej przez nasze stowarzyszenie petycji ws. wakacyjnych cięć rozkładów zdecydowano się na stałe obsługiwać linię 177 autobusami przegubowymi.
- Rada Osiedla Szamoty – po zebraniu 750 podpisów, wizytach w Urzędzie Dzielnicy i spotkaniach z radnymi udało się doprowadzić do skierowania projektu do prac w komisji. Wniosek został pozostawiony bez rozpatrzenia, ale radni zdecydowali się powołać rady na wniosek Rady Dzielnicy.
- Walka z Lex Deweloper – wspierałem mieszkańców ul. Taylora w walce przeciwko postawieniu w miejscu działki szkolnej trzech 8-piętrowych bloków, deweloper wycofał się ze swoich planów.
- Informowanie mieszkanców o inwestycjach – od ponad 2 lat prowadzę podsumowania inwestycji na Szamotach, doprowadziłem do spotkań ws. nowych dróg z Burmistrzem Dzielnicy Ursus, prowadzę mapę inwestycji oraz mapę terminów budowy ulic na Szamotach.
- Organizacja pikniku sąsiedzkiego, spaceru inwestycyjnego po Szamotach, spaceru historycznego po ruinach ZPC Ursus, protestu ws. bezpieczeństwa na Posagu 7 Panien, bieganie po mediach żeby informować o problemach mieszkańców osiedla, itd, etc.
Cele w samorządzie
- Poprawa infrastruktury na Szamotach i w okolicy, angażowanie się w tworzenie rozwiązań bezpiecznych, uwzględniających potrzeby pieszych, rowerzystów i kierowców, zielonych i wygodnych;
- Rozszerzenie oferty transportu publicznego – apelowanie o uruchomienie nowej linii SKM jadącej przez Gołąbki i Ursus Północny, wspieranie władz Warszawy w projekcie rozbudowy sieci metra;
- Zaangażowanie się w rozmowy z miastem i PKP w celu poprawy stanu ursuskich dworców, większego wyciszenia linii kolejowych, poprawy estetyki dzielnicy;
- Stworzenie nowych, wartościowych terenów zielonych.
Jeżeli samorząd nie chce się zająć jakimś tematem, nie mam oporów przed robieniem rzeczy sam (pozdrawiam użytkowników rampy zjazdowej z Taylora którą ktoś kiedyś w tajemniczych okolicznościach zbudował).
Prezentacja kandydata
Krzysztof Daukszewicz, mieszkaniec Szamot. Zaangażowany w działalność społeczną od 2019 roku, pierwsze szlify zdobywał w stowarzyszeniu Porozumienie Dla Pragi.
Od ponad dwóch lat prowadzi społeczną kronikę budowy osiedla Szamoty wraz z comiesięcznymi aktualizacjami nt. budowy dróg, szkół czy bloków, terminami budowy ulic oraz mapą planowanych inwestycji.
Zaangażowany w petycje dotyczące poprawy bezpieczeństwa na Posagu 7 Panien, Gierdziejewskiego, Dyrekcyjnej i Hennela oraz ochrony osiedli na Szamotach przed tranzytem oraz nadmiernym hałasem. Jeden z inicjatorów wniosku o utworzenie na terenie Szamot Rady Osiedla. Członek zarządu stowarzyszenia Bezpieczny i Zielony Ursus.
Zakochany w Warszawie, od lat zainteresowany tematami urbanistyki, infrastruktury oraz transportu w mieście. Z wykształcenia socjolog, pracował jako dziennikarz i marketingowiec, obecnie zatrudniony w sektorze IT. W wolnych chwilach lubi sadzić drzewa i kwiaty, czasem także “na dziko”, jeżeli zachodzi taka konieczność.
Prywatnie mąż, ojciec dwójki dzieci, zadeklarowany psiarz. Nie lubi nudy oraz szufladkowania. Ciepłe miesiące spędza w większości na rowerze, ale równie chętnie porusza się autem i komunikacją miejską. Wierzy, że w samorządzie powinni zasiadać ludzie zaangażowani i od podszewki znający bolączki osiedli, w których mieszkają.
Materiał KW Bepieczny i Zielony Ursus
Zapraszam do krótkiego podsumowania lutego na Szamotach oraz w pozostałych częściach Ursusa. Już 7 kwietnia wybory samorządowe, co oznacza wzmożony ruch przy inwestycjach drogowych i (nie)spodziewane obietnice ze strony deweloperów.
Wybory Samorządowe 2024
PS. Przypominamy, że startujemy w wyborach do Rady Dzielnicy Ursus ogłoszonych na dzień 7 kwietnia 2024 roku jako KW Bezpieczny i Zielony Ursus.
Tutaj znajdziecie nasz program wyborczy. Kandydatów zaprezentowaliśmy na Facebooku i już niebawem znajdziecie ich sylwetki na stronie. Do zobaczenia przy urnach!
Zapraszam serdecznie na pierwsze w tym roku podsumowanie miesiąca. Tym razem opóźnione o prawie dwa tygodnie ze względów osobistych oraz organizacyjnych. Zacznę bowiem od ogłoszenia natury polityczno-samorządowej.
Zarejestrowaliśmy komitet wyborczy!
Dnia 7 lutego 2024 roku przyjęto nasze zawiadomienie o rejestracji Komitetu Wyborczego Bezpieczny i Zielony Ursus. Będziemy wystawiać listy stowarzyszenia w całym Ursusie, jako ugrupowanie ponadpartyjne i niezależne od partii politycznych.
Postanowiłem przyjrzeć się bliżej projektowi nowego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP).
Co prawda obecnie projekt studium stoi, a wprowadzenie nowego prawa w zakresie planowania przestrzennego odsunęło się w czasie, ale można zakładać, że Biuro Architektury prędzej czy później jednak dopnie swego, a propozycje zawarte w projekcie należy traktować poważnie.
A zatem po kolei:
1. Licencyjna – Połczyńska
Połączenie pieszo-rowerowe ulicy Licencyjnej z… Połczyńską. Chyba największe sci-fi ze wszystkich propozycji. Po drodze trzeba będzie pokonać ogromną Stację Techniczno-Postojową Metra Warszawskiego, która obecnie znajduje się już w fazie budowy.
Jeżeli Metro się zgodzi, mały wiadukt wchodzi w grę. Jeżeli miasto do infrastruktury pieszo-rowerowej będzie chciało dobudować drogę – wiadukt już się nie zmieści, a wtedy pozostaje przeprowadzenie drogi w tunelu.
Tyle, że tunel też będzie problematyczny, bo przecież w okolicy ma przebiegać tunel kolei dużych prędkości. A poza tym budowa tak długiego tunelu pieszo-rowerowego nikomu się „nie zepnie” finansowo.
2. Licencyjna – Chrościckiego
Połączenie Licencyjnej z Chrościckiego – to dużo bardziej realna propozycja – po drodze nie trzeba nic wyburzać, wystarczy jeden przejazd pod nasypem kolejowym (szerszy niż ten obecnie istniejący) i nagle Ursus zyska dodatkowe połączenie z al. 4 Czerwca 1989 r. – dużo wygodniejsze niż skrzyżowanie przy Factory.
Obecnie budowa byłaby niezgodna z dwoma planami miejscowymi, ale specustawą drogową można by to bez problemu obejść.
Problem w tym, że na mapie studium zaznaczona jest tylko jako… połączenie rowerowe. A to niestety w żadnym stopniu nie poprawi sytuacji stojącego w korkach przy factory transportu zbiorowego i indywidualnego.
Moim zdaniem, biorąc pod uwagę plany budowy osiedli na Polach Karolińskich, warto by było rozważyć jednak w tym miejscu budowę ulicy łączącej Ursus i Włochy.
3. DDR w Orląt Lwowskich
Uciąglenie drogi rowerowej w ul. Orląt Lwowskich wzdłuż torów PKP – budowa brakującego fragmentu DDR na tyłach kompleksu sportowego to dobry pomysł – gwarantuje separację ruchu rowerowego i samochodowego bez wykrawania drogi dla rowerów z chodnika na Wojciechowskiego. To można było zbudować już przy okazji budowy boisk, ale niestety dzielnica zapomniała o sprawie. Szkoda.
4. Budowa wiaduktu WD-64
Tutaj chyba komentarz jest zbędny, trzeci bezkolizyjny przejazd drogowy na pewno zmieni znacząco komunikację w dzielnicy i pozwoli na zmiany w trasowaniu linii autobusowych.
5. Dociągnięcie Prystora do al. Jerozolimskich
Choć na mapie również oznaczone jako połączenie rowerowe, z innych źródeł wiadomo, że ulica także jest uwzględniona w planach.
Tutaj również komentarz wydaje się być zbędny, dobrze by było, aby przy okazji m. st. Warszawa zadbało o remont odcinka alej od Prystora do Bodycha, wraz z ogarnięciem chodników, poboczy i infrastruktury rowerowej.
Link do projektu studium dla transportu indywidualnego wrzucę za 10 minut w komentarzu. A Wy wypatrzyliście jeszcze jakieś ciekawostki?
Zapraszam na jubileuszowy odcinek comiesięcznego podsumowania miesiąca na Szamotach (i nie tylko). Pierwsze podsumowanie ukazało się na blogu w grudniu 2021 roku, także seria trwa już dwa lata – i pewnie prędko się nie skończy, bo sporo jeszcze zostało do wybudowania.
Podsumowanie miesiąca na Szamotach z mojego bloga przenosi się na stronę Zielonego Ursusa! Zapraszam do lektury comiesięcznej „pigułki” informacji o postępach w budowie osiedla oraz pozostałych inwestycjach w Ursusie.
Kilka refleksji o projekcie ulicy Habicha przy niedzieli…
Znamy już docelową organizację ruchu dla Habicha od Posagu do “Goplany”. Dobrych wieści nie ma – Biuro Zarządzania Ruchu Drogowego wrzuciło na nią te same czerwone wysepki co na poprzedni, południowy odcinek.
Będzie to miało wpływ na estetykę oraz – rzecz jasna – bilans miejsc postojowych, które są na osiedlu dość gorącym tematem. Z moich obliczeń (dokonanych trochę metodą “na oko”) wynika, że przy ulicy zaparkują 44 auta (+ kilka miejsc dla niepełnosprawnych), do tego ok. 85 przy “Goplany”.
Z doświadczenia wiemy, że nie będzie to natomiast miało żadnego wpływu na parkowanie przy wyjazdach i ograniczenie widoczności, ponieważ wysepki są ustawione bez sensu.
Dlatego zdecydowałem się na napisanie dłuższego posta o tym, co w projekcie Habicha się udało, a co całkowicie spieprzono.
Co się udało?
- Zieleń. Widać, że miasto podchodzi do niej stosując coraz wyższe standardy. Trzy szpalery drzew przechodzące w pięć przy “Goplany”. Do tego dużo krzewów ozdobnych, traw, bylin – to wszystko robi wrażenie i sprawia, że nowe ulice wyglądają po prostu lepiej. To nie Quo Vadis, gdzie na rozjeżdżonym przez wandali drogowych trawniku rośnie głównie błoto oraz latarnie. Wiem, że niektórzy chcieliby zamiast zieleni beton i milion miejsc skośnych – na szczęście nie ma i nie będzie, nie chciałbym widzieć z okna parkingu centrum handlowego.
- Infrastruktura piesza. Trochę osób narzekało na spadki chodników, ale nawet wczoraj gdy chwycił trochę mróz nie było ślisko. Natomiast chodniki są szerokie, nie są nadmiernie kolizyjne z drogą rowerową (co jest plagą w projektowaniu chodników Warszawie).
- Infrastruktura rowerowa. Komplet przejazdów przez pasy i skrzyżowania oraz zjazdy na jezdnię gdzie drogi rowerowej nie ma to powinien być standard – i jest. Stojaki u-kształtne też są spoko. Jedyne do czego można się przyczepić to obustronna droga rowerowa na północnym odcinku Habicha – bardziej przydatna byłaby na Posagu, ale tam akurat jest zaplanowana jednostronna. Dlaczego i po co? Tego nie wie nikt.
- Przystanki. Wiem, że są kontrowersyjne ale ja doceniam planowanie na zapas. Wszyscy narzekamy, że drogi powinny być gotowe wcześniej, bo wszystko jest robione “po fakcie” – nie powinniśmy zatem narzekać, że miasto zaplanowało zawczasu przystanek – lepsze to niż gdyby miało budować go za kilka lat, znowu prując chodniki itd.
- Uspokojenie ruchu – na północnej części Habicha zastosowane zostaną wyniesione przejścia, które są wygodne dla pieszych, mało uciążliwe dla kierowców i bezpieczne dla wszystkich.
- Oświetlenie – tutaj w zasadzie nic dodać, nic ująć. Nowe lampy LED, doświetlenie przejść, nie ma się do czego przyczepić.
Co się nie udało?
- Przekrój drogi. Wygląda to jakby projektant najpierw zaprojektował dwupasmową ulicę, ale potem urzędnicy uświadomili mu, że Habicha będzie drogą lokalną, urywającą się na “Goplany” i “Silnikowej”, a nie przelotową. Ale ponieważ projekt już był wyrysowany, to po prostu dodał wysepki i namalował powierzchnie wyłączone z ruchu. Konsekwencja? Idiotycznie wielkie wjazdy do garaży zachęcające do parkowania za wysepką i ograniczania widoczności. Plastikowe wysepki i słupki wszędzie. Marnotrawstwo asfaltu i kostki w wielu miejscach. Podobno jednym z powodów tej decyzji był upór ciepłowników, że jezdnia musi być szeroka i łatwa do rozprucia na wypadek awarii. Jeżeli to prawda, to jest to dodatkowo żenujące – instalacje są zupełnie nowe, zepsują się pewnie nie wcześniej niż za kilkadziesiąt lat – ale mimo tego dostosowujemy do nich infrastrukturę.
- Brak zjazdów przez pas rozdziału. Decyzja o tym, żeby droga miała dwie osobne jezdnie wynika wprost z planu miejscowego – projektanci nie mieli tutaj wyboru. Ale już decyzja o tym, żeby nie zrobić żadnych przejazdów poza ekokratkami dla straży pożarnej jest piramidalnie wręcz głupia. Ekokratki w ciągu dwóch lat będą kałużami błota, bo każdy dostawczak i SUV się tam pcha, stwarzając zagrożenie pożarowe dla okolicznych budynków. Za to mieszkańcy muszą krążyć dookoła całej ulicy za każdym razem, gdy chcą wjechać lub wyjechać z domu. Być może w docelowym układzie drogowym ma to swoje uzasadnienie – rozbicie ruchu między ulicami itd. Nie wiem. Ale w stanie obecnym jest to wyłącznie utrudnienie, jednocześnie zupełnie nieuzasadnione – bo przecież to nie jest ulica przelotowa, tylko lokalna. Więc skąd taki opór przed kolizyjnymi skrętami?
- Brak wygrodzeń zieleni. To się bardzo szybko zemści – niestety mam niskie zdanie o wielu polskich kierowcach – jeżeli nie postawi im się płotu to wejdą w szkodę. Wiem, że moi czytelnicy tacy nie są, ale chyba dobrze wiemy, że to co piszę jest 100% prawdą. Także będzie trzeba powalczyć o wygrodzenia – choćby tymczasowe – bo inaczej zamiast zielonej alei będziemy mieli błoto i syf.
- Uspokojenie ruchu. W wersji z plastikowymi wysepkami postawionymi losowo jest fatalne. Jest ich za dużo, są niewygodne, zarówno murowane progi jak i wyniesione przejścia są dużo łagodniejsze. Powinniśmy po oddaniu ulicy przez wykonawcę poprosić urząd o przemyślenie ich umiejscowienia – moim zdaniem powinny być wyłącznie przed przejściami dla pieszych.
- Wysepkoza. Rozumiem wysepki w miejscach wynikających z przepisów – przed przejściami, przed wyjazdami z posesji. Ale jest kilka miejsc na ulicy, gdzie nie widzę żadnego uzasadnienia dla ich montażu. To raptem kilka miejsc postojowych, ale uważam, że sztuczne ograniczanie ich w tej sytuacji nie ma żadnego sensu. Ponownie – trzeba napisać do urzędu gdy ulica już będzie oddana i sprawdzić opcje.
Podsumowanie
Nie jest bardzo źle. W porównaniu do takiej Kompanii AK “Bałtyk” to jest lepsza ulica. Część problemów wynika z braku docelowego układu drogowego (gdyby istniało przedłużenie do Silnikowej, Giserska do ul. Szamoty itd, etc nikt nie narzekałby na “rundkę honorową” bo po prostu wracałoby się inną trasą niż wyjeżdżało). Niestety, część wynika wyłącznie z uporu ciepłowników i braku pomyślunku projektanta. Jak wynika z projektów, które otrzymałem wcześniej kolejny odcinek Habicha będzie już np. miał przejazdy przez pas rozdziału, których nie dało się zaprojektować na dwóch poprzednich – to chyba koronny dowód na to, że dało się je zaprojektować…
Czy mam pretensje do urzędników/projektantów? Trochę tak, ale bardziej wyznaję tutaj ideologię, którą dobrze oddał Rychu Peja w swoim flagowym hicie – “o to życie (…) miej do siebie pretensje”. Projekty widziałem wcześniej wiele razy, ale uwag nie zgłosiłem. Niby nie jestem inżynierem drogowym i nie mam obowiązku przewidywać głupot za projektantów, ale coś jednak można było przewidzieć. Szkoda, bo teraz to już po jabłkach.
Co można poprawić?
Jedno jest pewne – jak już ulice zostaną oddane na własność dzielnicy będzie trzeba zacząć badać, co z w/w wymienionych wad można poprawić. Moim zdaniem w zasięgu są:
- reorganizacja ustawienia wysepek żeby wyszarpać kilka miejsc postojowych więcej;
- demontaż części plastikowych progów;
- ogrodzenie zieleni.
Zobaczymy, co na to drogowcy.
Zaczyna się najbardziej nieprzyjazna dla obecnych Szamot pora – jesień, czyli czas brodzenia przez błoto. W międzyczasie dużo się jednak wydarzyło, więc zapraszam na inwestycyjne podsumowanie miesiąca na Szamotach (oraz pozostałych osiedlach Ursusa).
Działka oświatowa uporządkowana
Wycinka na działce oświatowej przy Posagu 7 Panien wzięła nas z zaskoczenia, ale dzięki długiej rozmowie z urzędnikami z Wydziału Ochrony Środowiska dowiedzieliśmy się, jakie są dla tego terenu plany. Oto co zrobiono:
- Pas ziemi dookoła działki w większości został wyrównany i obsiany trawą. Pozostawione zostały większe drzewka-samosiejki.
- Dwa zagajniki zostały pozostawione jako ostoja dzikich zwierząt – usunięto z nich betonowe słupy latarni i większy gruz.
- Wywieziono śmieci i gruz, a głazy narzutowe postawiono na rogu Taylora i Posagu, żeby tirowców i kierowców betoniarek nie kusiło.
- Dużym drzewom zostały podcięte gałęzie oraz usunięte suche części korony, zwłaszcza w przypadku dużej topoli przy Giserskiej.
- Zabezpieczono (tymczasowo) ujęcia wody których na terenie jest ok. 8 – aby nikt tam nie wpadł i nie zrobił sobie krzywdy. Przydałoby się to zabezpieczenie trochę poprawić.
- Sadzawka została pogłębiona i poszerzona, żeby mogły tam dalej żyć kaczki.
Ogólnie teren zachowa funkcję quasi-rekreacyjną przez najbliższe lata, natomiast w sprawie dalszego zagospodarowania i zachowania jak najwięcej dużych drzew przy okazji budowy placówek oświatowych trzeba już rozmawiać z Wydziałem Architektury w ratuszu.
Pierwsza placówka – żłobek – pozostaje w fazie przygotowania, ale już oficjalnie wpisano ją do dokumentów i została “klepnięta” przez Radę Warszawy.
Budowa placówek oświatowych
- Szkoła przy Hennela ma już spore fragmenty elewacji, powoli zbliżamy się do stanu surowego zamkniętego. Termin ustalono na wrzesień 2025 i wszystko wskazuje na to, że zostanie to dowiezione.
- Przedszkole przy Hennela z zewnątrz jest już właściwie gotowe, robotnicy przechodzą do prac w środku. Na wrzesień 2024 będzie gotowe.
- Żłobek przy 43 KD-D (uliczka na tyłach osiedla Centro Ursus) – jest umowa na dokumentację projektową, Rada Warszawy podjęła uchwałę o budowie placówki. Start prac jest planowany na czwarty kwartał 2024 roku, zakończenie na wrzesień 2026 roku. Placówka przyjmie 150 dzieci. Koszt budowy szacowany jest na 11 mln zł, z czego 6,1 mln pokryje dotacja z Urzędu Wojewódzkiego.
Dokończenie ulicy Herbu Oksza
Połączenie obu odcinków ul. Herbu Oksza ostatecznie będzie realizowane w ramach art. 16 ustawy o drogach publicznych (czyli za pieniądze dewelopera, w tym przypadku firmę Robyg).
Jak informuje Urząd Dzielnicy Ursus m.st. Warszawy, umowa jest w trakcie procedowania, jej zakres ma objąć budowę brakującego fragmentu wraz ze skrzyżowaniem z przyszłą ulicą Giserską.
Niestety, na ten moment nie ma jeszcze daty przebudowy.
Status prac na Habicha i Posagu 7 Panien
Odmalowano wreszcie oznakowanie poziome na całej długości ulicy Posag 7 Panien – na częściach, które nie są remontowane położono solidne malowanie grubowarstwowe, resztę odmalowano tymczasowo. To dobre rozwiązanie, choć spóźnione o kilka miesięcy – ale nie ma co narzekać, skoro w końcu się udało.
Na północy Habicha trwają prace, widać już poszerzone chodniki, przebieg drogi rowerowej wraz z podbudową, robotnicy wytyczają dziś przebieg jezdni palikami geodezyjnymi. Nadal nie udało zabrać się z placu budowy porzuconej Hondy bez aktualnego OC.
Na południu Habicha zamontowano wysepki, progi zwalniające (w liczbie o co najmniej połowę za dużej) oraz stojaki rowerowe, trwają nasadzenia niskiej zieleni (niestety w ziemię, która składa się w dużej części z gruzu), czekamy na drzewa. Na próbę włączono też latarnie, ale świeciły tylko jeden dzień. Według informacji od urzędników z Wydziału Infrastruktury będą montowane jeszcze słupki na wysepkach.
Na Posagu 7 Panien zaczęły się wykopki, co zaowocowało likwidacją “zwyczajowych” miejsc parkingowych. Niestety, do czasu budowy północnej nitki Habicha sytuacja parkingowa na osiedlu będzie trudna i raczej nic na to nie poradzimy. Na szczęście biorąc pod uwagę tempo ekipy budowlanej, już na początku 2024 roku będzie można korzystać z pasów do parkowania na całej długości Habicha i problem się w większości rozwiąże.
Po docelowej przebudowie parkowanie nie wróci już na Posag 7 Panien – jest to warunkowane zapisami planu miejscowego z 2014 roku (§ 81, punkt 3f – “zakaz lokalizacji zatok parkingowych”). Żeby to zmienić, trzeba by skorzystać ze specustawy drogowej, co oznaczałoby ponowne rozpoczęcie procesu planowania i budowy oraz opóźnienie o co najmniej 2 lata.
Na Kompanii AK “Goplana” jeszcze nic wielkiego się nie dzieje, przybyło chodników przy osiedlu Nexity. Pojawiały się pytania, czy miasto zrezygnowało z drogi rowerowej – urzędnicy zapewniają, że nie, a projektowane rozwiązanie jest tymczasowe (co pokazuje, że mimo planu miejscowego można wprowadzać rozwiązania tymczasowe).
Pozostałe ulice na Szamotach
Jedyną dużą zmianą jest usunięcie betonowych blokad z ul. Herbu Oksza – ułatwia to komunikację po osiedlu, ale też umożliwia ruch tirów z bazy za Polami Karolińskimi, co niestety negatywnie wpływa na bezpieczeństwo ruchu.
Blokady z ul. Quo Vadis jak stały, tak stoją. Silnikowa i Herbu Oksza są w zasadzie gotowe i czekają na przekazanie w ręce dzielnicy.
Nowe śmietniki w Ursusie
Jak informuje radna Anna Lewandowska, dzielnica postawiła nowe śmietniki – wreszcie pojawiły się w kluczowych miejscach Szamot, ale również na pozostałych osiedlach Ursusa:
Gołąbki:
- ul. Brodatego 53
- ul. Krzywoustego / Pobożnego
- ul. Krzywoustego / ul. Królowej Bony
- ul. Królowej Bony / ul. Przemysława II
- ul. Kadłubka (nr 29) / ul. Laskonogiego
Niedźwiadek:
- ul. Zagłoby 35
Szamoty:
- ul. Taylora / ul. Gierdziejewskiego
- ul. Taylora / ul. Silnikowa
- ul. Taylora 5
- ul. Posag 7 Panien (nr 11 i 20)
- ul. Posag 7 Panien (nr 5) / ul. Herbu Oksza
- ul. Dyrekcyjna / ul. Herbu Oksza
- ul. Dyrekcyjna (przy przedszkolu)
Czechowice:
- ul. Bandurskiego / ul. Poczty Gdańskiej
- ul. Armii Wojska Polskiego 3
- ul. Drzymały 10
- Al. Bzów (pomiędzy ul. Sosnkowskiego i Al. Bzów)
- ul. Dzieci Warszawy / ul. Wiosny Ludów
- ul. Dzieci Warszawy 45
Skorosze:
- ul. Hassa / ul. Składkowskiego
Zmiana projektu łącznika Sosnkowskiego – Starodęby – Tomcia Palucha
Wreszcie mamy okazję zapoznać się z nowym projektem budowy skrzyżowania ulic Starodęby, Sosnkowskiego i Tomcia Palucha.
Pierwotny plan – zakładał budowę skrzyżowania typu “T” z pierwszeństwem od Sosnkowskiego do Starodęby, bez sygnalizacji świetlnej, z dwukierunkowymi wlotami w każdą z ulic.
Wywołało to sprzeciw wśród przedstawicieli okolicznych wspólnot mieszkaniowych, którzy postulowali zachowanie lokalnego charakteru ul. Tomcia Palucha i wprowadzenia zmian zwiększających bezpieczeństwo ruchu drogowego, zmniejszenia uciążliwości związanych ze zwiększonym ruchem oraz zachowania płynności ruchu na okolicznym rondzie.
Po spotkaniu z prezydentem Trzaskowskim w Ursusie udało się zorganizować spotkanie z Biurem Zarządzania Ruchem Drogowym i przedstawić urzędnikom argumenty mieszkańców – sprawę pilotowali Michał Sutyniec i Arek Tarkowski. Oto, czego się dowiedzieliśmy:
- Wygląda na to, że urzędnicy uwzględnili w zasadzie wszystkie uwagi.
- Środkowy odcinek ul. Tomcia Palucha będzie jednokierunkowym wlotem w stronę osiedli, uniemożliwiając wykorzystywanie tej ulicy do tranzytu przez dzielnicę.
- Jednocześnie będzie dopuszczony kontraruch rowerowy wraz z wydzielonym wlotem w drogę rowerową przy ul. Starodęby.
- Aby ułatwić ruch na rondzie Wallów, oznakowanie zostanie przemalowane na rondo turbinowe.
- Przebieg drogi dla rowerów będzie nieco mniej kolizyjny (pierwotnie zakładano aż dwa przejazdy przez ul. Tomcia Palucha, co byłoby zarówno niebezpieczne jak i niewygodne).
- Niedaleko wlotu w ul. Sosnkowskiego powstanie miniaturowy zieleniec.
- Wytyczony zostanie przystanek autobusowy tuż za skrzyżowaniem z ul. Sosnkowskiego.
Przebudowa Lalki w 2024 roku
W przyszłym roku doczekamy się wreszcie remontu krótkiej, acz ważnej dla komunikacji w Ursusie ulicy Lalki łączącej Niedźwiadek z Szamotami (oraz de facto drugą stroną dzielnicy, zapewniając połączenie z ul. Cierlicką).
W ramach projektu powstaną udogodnienia dla pieszych (poszerzenie chodników kosztem zatoki autobusowej), będzie wykonany remont jezdni oraz zostanie nasadzona nowa zieleń.
Przebudowa ul. Jagiełły i Warszawskiej
Kolejne wieści od radnej Anny Lewandowskiej – tym razem słodko-gorzkie. W sprawie przejścia dla pieszych przez Jagiełły przy parku Hassów okazało się, że:
- Zarząd Dróg Miejskich Warszawa i Biuro Zarządzania Ruchem Drogowym widzą, że w tym miejscu wiele osób przechodzi „na dziko” i że trzeba wytyczyć tu przejście;
- Mimo tego, nie zrobią tego przy okazji planowanego na przyszły rok remontu ul. Jagiełły, ponieważ to by była niegospodarność. Dlaczego?
- Konsorcjum deweloperów ma wybudować w przyszłości nowy przebieg ul. Gierdziejewskiego, oznaczony w planie miejscowym jako 1 KD-G;
- Nie wiadomo jednak, jak odległa będzie to przyszłość i czy porozumienie z deweloperami jest już podpisane.
Jeżeli dobrze rozumiem te wiadomości, oznacza to, że planowany na przyszły rok remont Jagiełły / Warszawskiej ograniczy się tylko do frezowania asfaltu, żadnych zmian związanych z bezpieczeństwem ruchu nie będzie. Wystąpię w najbliższym czasie do Biura Zarządzania Ruchem Drogowym o projekt.
Nowe kontraruchy rowerowe w Ursusie
Kolejne jednokierunkowe ulice w Ursusie zostały objęte kontraruchem rowerowym – tym razem do sieci połączeń rowerowych dodano ul. Adamieckiego, ul. Wiosny Ludów, ul. Opieńskiego, ul. Rodakowskiego oraz ul. Rawską.
Kontraruch pozwala na jazdę rowerem pod prąd. Nie jest jednak tożsamy z osobnym pasem rowerowym albo drogą dla rowerów – można go wyznaczać na lokalnych uliczkach o niskim natężeniu ruchu, gdzie takie rozwiązanie jest dla wszystkich bezpieczne. Wbrew potocznym opiniom wytyczanie kontraruchu nie wiąże się też ze zmianą liczby miejsc postojowych.
ZDM doświetla przejścia przy Regulskiej
Doświetlanie przejść zaczęło się od wtopy w postaci postawienia słupów oświetleniowych centralnie na środku chodnika przy Kompanii AK “Kordian”, ale miejscy drogowcy szybko wyciągnęli wnioski i będą fatalnie postawione słupy przestawiać.
Pozostałe instalacje wyglądają już dobrze, prace powinny zakończyć się do końca listopada bieżącego roku.
Status budowy Domu Kultury
W skrócie – jest 5 milionów złotych na pierwszy etap prac, ale mogą one ruszyć dopiero po wybudowaniu drogi dojazdowej. Jako, że budynek nie będzie miał wjazdu od ul. Gierdziejewskiego, najpierw trzeba wykonać zaślepienie Silnikowej i wyjazd na rondo “Marcysi”. Prace planowane są na 2024 rok, więcej informacji o projekcie już niebawem na fanpage Bezpieczny i Zielony Ursus.
Ruszyły konsultacje w sprawie planów dla Skoroszy
Ratusz nieśmiało zaczyna procedurę planistyczną dla dwóch części osiedla Skorosze – dla rejonu ul. Dzieci Warszawy oraz dla rejonu ul. Prystora. Jeżeli mieszkasz albo prowadzisz biznes w okolicy, warto zgłosić swoje pomysły na zagospodarowanie okolicy. To od planu miejscowego będzie w przyszłości zależało, co można zbudować na poszczególnych działkach!
Uwaga, termin składania uwag to 13 listopada 2023 roku!
Pomiędzy ulicami Dzieci Warszawy, Poczty Gdańskiej, al. 4 Czerwca 1989 r., Zapustną i Ryżową.
Pomiędzy ulicami Sosnkowskiego, Tomcia Palucha, Prystora, Ryżową, granicą Warszawy i al. Bzów.
Żeby wziąć udział w konsultacjach, trzeba skorzystać z linków, pobrać wzory wniosków do projektów MPZP, wypełnić je a następnie odesłać pod adres mailowy:
sekretariat.BAiPP@um.warszawa.pl
Gdy projekty planów zostaną już wyłożone do publicznego wglądu, będzie okazja żeby wziąć udział w kolejnej rundzie konsultacji – na żywo lub online.
Nowe drzewa w Ursusie
Jesień to najlepsza pora do sadzenia nowych drzew, spytaliśmy zatem o realizację projektów z Budżetu Obywatelskiego oraz nasadzenia kompensacyjne za wycięte drzewa. Z odpowiedzi wynika, że nowe drzewa w ramach nasadzeń kompensacyjnych pojawią się przy:
- Regulskiej 39 – lilak japoński, 14 cm obwodu, 1 szt.;
- Regulskiej 22a – magnolia kobus, 14 cm, 2 szt.;
- 1 Maja 15 – magnolia galaxy, 14 cm, 1 szt.;
- Orłów Piastowskich – lipa drobnolistna, 14 cm, 1 szt.;
- W. Sławka – lipa holenderska, 14 cm, 1 szt.;
- Warszawskiej 63 – klon czerwony, 16 cm, 4 szt.;
- Kadłubka – lipa drobnolistna, 14 cm, 4 szt.;
- Przejazdowej – jarząb szwedzki, 14 cm, 5 szt.;
- Orląt Lwowskich – lipa drobnolistna, 18 cm, 1 szt;
Dodatkowo w ramach projektu „Drzewa na Skoroszach” zostaną posadzone:
- 12 szt. grabów kolumnowych, 12-14 cm obwodu, przy Skoroszewskiej, Kolorowej i Tomcia Palucha;
- 7 szt wiśni piłkowanej, 12-14 cm, przy Kolorowej, Prystora, Adamieckiego i Szancera;
- 1 szt. jabłoni ozdobnej – 12-14 cm, przy Szancera 5/7;
- 1 szt. dębu szypułkowego kolumnowego, 14-18 cm, przy Składkowskiego 3;
- 2 szt. wiśni japońskiej, 14 cm, przy Pużaka 2;
- 3 szt. magnolii galaxy, 14 cm, przy Dzieci Warszawy 33 i Pużaka 5;
- 1 szt. magnolii isis, 14 cm, przy Sosnkowskiego 14;
Według urzędników nowe drzewa posadzono też na terenach zielonych i w ich bezpośredniej okolicy. Mieszkańcy piszą, że nie we wszystkich lokalizacjach widać nowe drzewka – będziemy jako stowarzyszenie Bezpieczny i Zielony Ursus pytać, czy to błąd czy po prostu nasadzenia czekają na swoją kolej.
- Pasaż Zagłoby – lipy drobnolistne, 18 cm, 3 szt.;
- Zieleniec Zaczarowana Dorożka – robinie akacjowe, 18 cm, 4 szt.;
- ul. Królów Polskich – wiśnia piłkowana, 18 cm, 2 szt.;
- Zieleniec Królów Polskich – klon tatarski, 18 cm, 2 szt.;
- Eko Park – miłorząb dwuklapowy, 18 cm, 3 szt.
- ul. Gierdziejewskiego – czeremcha wirginijska, 2 szt.;
- Park Czechowicki – wierzba płacząca, 18 cm, 2 szt.;
- Pumptruck za Bazarkiem – klon polny, 14 cm, 10 szt.;
Do tego deweloperzy w ramach art. 16 ustawy o drogach publicznych (czyli partycypacji w kosztach budowy infrastruktury) posadzili albo niebawem posadzą na Szamotach drzewa przy ul. Silnikowej, ul. Herbu Oksza, ul. Habicha i 43 KD-D (przy działce oświatowej).
Jeżeli zaś chodzi o plany na przyszły rok, to czekają nas jeszcze nasadzenia w ramach projektów „2137 drzew dla Warszawy”, „500 drzew dla Warszawy” oraz „Zielony Ursus – duże drzewa przy dzielnicowych ulicach” (w którego ramach posadzonych zostanie 30 drzew).
W przypadku projektów ogólnomiejskich to dzielnice w porozumieniu z Zarządem Zieleni Warszawy wybiorą miejsca, w których można posadzić drzewa.
Zasugerowałem, aby wykorzystać te drzewa przy ul. Szamoty, ul. Prystora, ul. Quo Vadis oraz al. 4 Czerwca 1989 r., ale okazało się, że w przypadku w/w ulic nie da się wykonać nasadzeń z powodu kolizji z instalacjami podziemnymi.
W pasie rozdziału w al. 4 Czerwca 1989 r. możliwe będzie jednak posadzenie krzewów.
Szczególnie smuci ulica Quo Vadis, gdzie brak zieleni urządzonej owocuje kierowcami parkującymi na trawnikach oraz pogorszoną estetyką ulicy w porównaniu np. do Silnikowej. Można było to urządzić lepiej i będę jeszcze sprawdzać, czy instalacje podziemne aby na pewno wykluczają w tym miejscu nawet niskie krzewy ozdobne (może jako stowarzyszenie złożymy projekt do Budżetu Obywatelskiego obejmujący sadzenie bylin?).
Co dalej z Radą Osiedla Szamoty?
Póki co wygląda na to, że Urząd Dzielnicy chce sprawę jak najbardziej przeciągnąć, o czym pisaliśmy szerzej na Facebooku. Mimo tego udało się skierować sprawę do dalszych prac w komisji Rady Dzielnicy, temat ma być poruszony na kolejnej sesji rady.
Będę dawał znać, kiedy zostanie ogłoszony termin – koniecznie musimy zebrać grupę mieszkańców, pojawić się na sesji i wziąć udział w dyskusji.
Moim zdaniem odmawianie mieszkańcom prawa do organizacji, bo “jeszcze nie wszyscy są zameldowani” i wymaganie od nas, żebyśmy zbierali dane osobowe z PESELem włącznie to jest gruba przesada…